Πέμπτη 2 Ιουλίου 2015

un

αναρωτιέσαι που βρίσκεσαι
αναρωτιέσαι ποιος είσαι
χωρίς σταυρούς
σημάδι αναγνώρισης κανένα
προσπαθείς να ακούσεις
τα ρήγματα στις φτέρνες σου
το μανικετόκουμπο στο πάτωμα
ζαλάδα σε χρόνο πυκνό
ολισθαίνει το σίγουρο βλέμμα σου
καταφτάνει η τρέλα
αλλήθωρος σε χώρα τυφλών
μετράς τα αστέρια με πείσμα
τα βρίσκεις σκούρα
απέναντι στην αυγή
απέναντι στη μετάφραση  
κι αυτό είναι ένα βήμα
βήμα σημαντικό 
να πάψεις πια ν' αναρωτιέσαι