Δευτέρα 30 Μαΐου 2016

στην παιδική



Με μια τρεχάλα πέρασε τη διάβαση. Στον πάγκο με τα κοκοράκια και τα μήλα, τυλίχτηκε την πιο μεγάλη σαπουνόφουσκα κι αφού για λίγο αιωρήθηκε, βρέθηκε στο ψηλότερο σημείο. 
Σ' ένα της παιδικής χαράς πανόραμα.



Πάνω στην πλαστική σου καμπυλότητα
στην πρώτη ψεύτικη αγκαλιά, θα αφεθώ
σε μια ολίσθηση ανορθόδοξη.
Μα, πού ακούστηκε πρώτα να βγαίνουνε τα πόδια;
Πώς σε φαντάστηκα τσουλήθρα ως ξεγέννημα;



Αυτός απ' τη μία /                          \ Αυτή απ' την άλλη
Κοιταζόντουσαν στα μάτια - κι έδειχναν να ισοζυγούν.



Εξαρτημένοι από κούνια
πάντα θα θέλουμε ένα χέρι να μας σπρώξει.
Το πώς θα σταματήσουμε το ξέρουμε εμείς.
Αν θα φρενάρουμε τα πόδια στα χαλίκια
ή μ΄ ένα πέταγμα αν ξεφύγουμε μπροστά.



Κάτω απ' τη βρύση έτριψε τα χέρια. Μετά τα αίματα απ΄τα γόνατα καθάρισε. 
Πριν περάσει τη διάβαση τρεχάλα, ζήτησε μαλλί της γριάς.
Από τον μάγο της παιδικής χαράς.






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου