Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2016

κόκκινος αφαλός



Μέτρησα τις οπές του σώματος
σαν τις κινήσεις
σκακιστής που δέχεται επίθεση.

Τι να σου κάνουν δυο χέρια μόνο
κι ένα φίλτρο μυαλού 
πριν τη στόμωση;

Χαλίκι χοντρό
βοτσαλάκι ψηλό μέχρι που άμμος
στριμώχνεται 
πίσω απ' τον αφαλό.

Στροβιλίζουσα άμμος παλεύει 
δίχως γυρισμό
στην αδιέξοδη ολίσθηση 
του τέλους.

Κάθετη έρημος θαρρώ
θα λούσει τους μηρούς μου
τα καλάμια μου.

Μικρά κρανία οι αστράγαλοι
το βήμα συγκροτούν
το τελευταίο βήμα
πριν τη βύθιση τους.

Γόνατα άνυδρα
ανίκανα να κινηθούν
και να λικνίσουνε το κύκνειο.

Τι νόμιζες πως είμαστε 
αγύριστα μυαλά;

Αγύριστες κλεψύδρες είμαστε.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου