Πάει...

Ο υπάλληλος του αεροδρομίου υπάκουσε στις διαταγές του προϊσταμένου του και σκυμμένος, καθάρισε και την τελευταία τρίχα που είχε απομείνει στο επιβλητικό, κόκκινο χαλί. Λίγο πιο πάνω, στον πύργο ελέγχου, η ραδιοσυχνότητα εξέπεμπε σε πολύ γρηγορότερους ρυθμούς τα μίλια, αντίστροφα, λες και κάποια βόμβα ήταν έτοιμη να εκραγεί. Τίποτα σπουδαιότερο όμως δεν συνέβη από ακόμα μια προσγείωση με αίσιο τέλος στο Ελ. Βενιζέλος. Ο υπολοχαγός έδωσε το σύνθημα στην μπάντα για τον εθνικό ύμνο ακαριαία και ο στρατηγός αμέσως μετά το παράγγελμα: ''παρουσιάστεεε άρμ!'' Ένα ρίγος απροσδιορίστου προέλευσης τύλιξε τον θηριώδη φρουρό όταν προσέγγισε τη σκάλα του αεροπλάνου. Ο Διοικητής έδωσε μέσω ασυρμάτου τις τελευταίες εντολές πριν την αναχώρηση απ' το αεροδρόμιο. Ένας απ' τους αστυνομικούς που το άκουσε, χασμουρήθηκε πριν βάλει μπρος το περιπολικό. Οι ώρες αναμονής ήταν αρκετές, πέραν του ότι είχε ρεπό που η Αρχή το ανακάλεσε. Η εικοσάμετρη λιμουζίνα έβαλε μπρος τελευταία. Ο οδηγός της έτρεμε, όπως την πρώτη φορά. Μπλε φώτα αναβόσβηναν στον καθρέφτη ενός οδηγού στην Αττική οδό, στο ύψος των Σπατών. Ένας ταξιτζής στην Κατεχάκη απορούσε που είχε τόση λίγη κίνηση. Το ραδιόφωνό του ήταν χαλασμένο. Φοβήθηκε που τον πέρασαν από δεξιά δυο μαύρα τζιπ με φιμέ τζάμια. Ένα μικρό καφέ στη Μουρούζη έσφυζε από ζωή. Ένας σκύλος στην Ηροδότου γάβγιζε για ένα τέταρτο. Ένα ζευγάρι με ένα μηχανάκι παραμέρισε επιδεικτικά την ερυθρόλευκη ταινία που ήταν τεντωμένη από τη μια άκρη της Ιουλιανού ως την άλλη. Το τηλέφωνο μιας μονοκατοικίας στα Βριλήσσια χτύπησε ξαφνικά. Η κυρία που το σήκωσε κατάφερε να κρατηθεί όρθια μα δεν τα κατάφερε λιποθυμώντας. Ο γιος της πονεμένος στο δεξί μάτι, ξέσπασε με λυγμούς στο κρατητήριο της Ομόνοιας. Ένα περιστέρι διέσχισε τη Πλατεία Συντάγματος και με έναν ελιγμό προς τα πάνω, πέρασε σύριζα τα κεφάλια των εκατοντάδων ανθρώπων που ήταν πάνω στα σκαλιά. Μία κουτσουλιά προσγειώθηκε σε μια ασπίδα ενός ματατζή. Στους Στύλους του Ολυμπίου Διός ένα μαύρο σπρέι θα άφηνε τον τελευταίο του ψεκασμό. Πράσινο τσάι σέρβιρε μια Φιλιππινέζα υπηρέτρια στις φίλες της Κυρίας, ενώ ο άντρας της θα έδινε το ραντεβού της ζωής του στο Χίλτον. Στον δρόμο του γυρισμού ο σοφέρ της λιμουζίνας έτρεμε λιγότερο. Τα μάτια του αστυνομικού που πριν ώρες χασμουριόταν ήταν πλέον βαριά. Με πειθαρχία και αυτοσυγκράτηση όμως, υπάκουσε σε άλλη μία διαταγή. Το φως είχε πέσει και από το τζάμι του λεωφορείου οι στριμωγμένοι επιβάτες δεν έβλεπαν καθαρά την κίνηση που είχε. Οι μηχανές του αεροσκάφος είχαν πια ρολάρει και δεν θα αργούσαν να σηκώσουν το αεροσκάφος ψηλά. Μια γιαγιά στη Νίκαια κοιμόταν με ανοιχτή την τηλεόραση και το τηλεκοντρόλ στο χέρι. Δέκα φίλοι βρέθηκαν σε ένα μικρό ταβερνάκι στη Νέα Ιωνία, ενώ μια ελληνίδα φοιτήτρια στο Βερολίνο διάβαζε τα ''ημερολόγια μοτοσικλέτας''.

Πάει κι αυτό.