Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013

Μισό ποτό*





Νομίζω πως όσο περισσότερο καπνίζω, τόσο μεγαλώνουν τα σύννεφα στον Υμηττό.


(τα σύννεφα καπνίζονται κι αυτά, κάνε χώρο στα πνευμόνια σου)


Μου έχουν μείνει μονάχα τέσσερα τσιγάρα και φοβάμαι μήπως

δεν προλάβω να γεμίσω όλη την Αθήνα.


(ο ουρανός είναι γεμάτος σύννεφα κι έτσι θα παραμείνει, μην αγχώνεσαι)


Δεν γίνεται να αντέξω αν δε βρέξει. Είναι το είδος παρεμβολής που αποζητώ.


(κλαίμε με το που χάνεται ο ήλιος κατά βάθος)


Σχεδόν δεν θέλω να βλέπω. να ακούω. να τίποτα.


( μη λες τα πάντα σε μια πρόταση, κάνε πιο 'κει την ουτοπία)


Να εξατμιστώ και ύστερα να είμαι ένα σύννεφο πάνω από τον Υμηττό

που κάποιος νομίζει ότι το δημιουργεί καπνίζοντας.


(καπνός από τζάκι ενός ερωτευμένου ζευγαριού έστω)

Όταν ζεις μόνος σου έχεις τον χώρο και τον χρόνο να κάνεις φανταχτερές σκέψεις.


( η στάχτη της μοναξιάς )


Να φανταστείς τις μεταπτώσεις του αύριο με άλλο τρόπο.


( λουκέτο στα αστυνομικά τμήματα)


Να αναλύσεις το ακατανόητο με ηρεμία τρώγοντας κηρομπογιές.


(γαλήνη να την βαφτίσουμε)


Μα όταν ζεις μόνος σου μπορεί και να πεθάνεις γιατί απλά στραβοκατάπιες το σάλιο σου.


(σταμάτα θα με πνίξεις)

Πάω να μεγαλώσω τα σύννεφα.


( Ναι. Άλλο ένα θα το πιούμε)





*μια φανταστική συζήτηση με τον άγνωστο @domianos ακούγοντας http://www.mixcloud.com/domianos/στις-4πμ-μαθαίνω-λέξεις-που-με-ξέραν/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου