Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2013

άνθρωποι αρκούδες



Έκλεισε την πόρτα του ιατρείου και κάλεσε το ασανσέρ. 
Οι τελευταίες κουβέντες που του είπε ο γιατρός, τον έκαναν να δει το μέλλον, με μια αισιοδοξία παραπάνω, αν και δεν ήταν τίποτα σίγουρο ακόμα.
 Ήξερε πως το πιο δύσκολο απ' όλα πια, ήταν ο τρόπος και η πειθώ που θα χρησιμοποιούσε για να πάρει την συναίνεση της μητέρας του. 
Η δική του αισιοδοξία όμως έπρεπε να περάσει και από το μυαλό της. 
Ήξερε πως είχε τον τρόπο να το κάνει. 
Το φως του ασανσέρ αναδύθηκε μπροστά του, καθαρίζοντάς του αυτόματα το μυαλό.

Ο καιρός φανέρωνε δειλά δειλά το άγριο πρόσωπό του. 
Όλοι μιλούσαν για έναν χειμώνα που θα αργήσει, αλλά θα είναι άνευ προηγουμένου.
Σκέφτηκε να το χρησιμοποιήσει αυτό, ως δεδομένο και πειστήριο, για την τελική πρόταση που της είχε.
Έκλεισε τα μάτια, πήρε μια βαθιά ανάσα και γύρισε το κλειδί.
Εκείνη τον περίμενε στην κουζίνα. 
Μαζί και το φαΐ που του είχε ετοιμάσει, σκεπασμένο με ένα πιάτο, πάνω στο τραπέζι.
Την φίλησε όπως πάντα.
Ακόμα και στις δύσκολες στιγμές μεταξύ τους, την φιλούσε.
Προσπάθησε να αποφύγει τα πολλά λόγια και βούτηξε ευθύς αμέσως στα βάθη της οικογενειακής σούπας.

Μητέρα, βλέπεις πως τα πράγματα ολοένα και δυσχεραίνουν. 

Το ξέρω πως τα έχουμε ξαναπεί και πως δεν θέλεις να ακούς λέξη για τέτοιες ιδέες, που σου σπαράζουν τη ψυχή και τις φοβάσαι, μα κοίτα το ντουλάπι με τα τρόφιμα πως άδειασε. 
Καιρό τώρα, κράταγες με νύχια και με δόντια κανένα όσπριο ή στη χειρότερη καμιά κονσέρβα εκεί στο βάθος του ντουλαπιού.
Σου λέω πως υπάρχει τρόπος να δώσεις στη ζωή μας μια τελευταία ευκαιρία για καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. 
Με αυτή την επιλογή, όχι μόνο εσύ, αλλά και τόσος κόσμος ακόμα που είναι σε χειρότερη θέση από εμάς, θα ζει καλύτερα. 
Ήδη κάποιοι εντάχθηκαν.
Θα το ακολουθήσουν κι άλλοι.
Δεν είναι μόνο το φαγητό που δεν βρίσκεται εύκολα, αλλά και το κρύο που θα θεριέψει.
 Έχεις γίνει επιρρεπής στις αρρώστιες. 
Εσύ πάντα ήσουν πονόψυχη, μα τώρα στα δύσκολα μου τα μαζεύεις και δεν σκέφτεσαι το σύνολο. 
Η σύνταξη που παίρνεις δεν φτάνει ούτε για τα φάρμακα, μα άμα δεχτείς τη λύση που μου πρότεινε ο γιατρός, θα λύσεις τα χέρια μας και θα δώσεις πνοή εν καιρώ σε αυτό το σπίτι. 
Να έχεις εμπιστοσύνη στους επιστήμονες, μα και σε μένα, πως θέλω το καλό σου. 
Οι καιροί αλλάζουν και πρέπει να προχωράμε κι εμείς μαζί με την επιστήμη.
Προλαβαίνουμε να ενταχθούμε στο πρόγραμμα και θα δεις πως στα μέσα της άνοιξης θα ανταμώσουμε ξανά πιο δυνατοί και πιο χαμογελαστοί απ' ότι τώρα.
Στα γενέθλιά σου, θα του πω, πως θα πρέπει να σε έχει επαναφέρει.

Το χέρι του έτρεμε. 
Στο δεύτερο κιόλας χτύπημα, ο γιατρός απάντησε.

Γιατρέ, καλησπέρα.
Έχω ευχάριστα νέα. 
Η μητέρα μου δέχτηκε.
Δέχτηκε να ενταχθεί στο πρόγραμμα χειμέριας νάρκης.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου