Σάββατο 18 Μαΐου 2013

ι.χ.




γράφει η sine_lege

~σας κοιτάζω μέσα από τα φιμέ σας τζάμια κι εύχομαι να μην υπήρχαν παράθυρα~

σ’ αυτήν την αφιλόξενη πόλη
θα μπορούσαμε όλοι να είμαστε φίλοι
θα μπορούσαμε όλοι να είμαστε ερωτευμένοι
θα μπορούσαμε όλοι να είμαστε ευτυχισμένοι

κατεβάστε λίγο τα παράθυρα

τραβήξτε τις κουρτίνες
έλα να περπατήσεις πλάι μου
όχι·
δεν ξέρω πού πάω
ξέρω μόνο ότι θέλω

αλλά βλέπεις· ο έρωτας μοιάζει με το αδικοχαμένο έμβρυο των πέντε μηνών.

έχει ρίζες στο παρελθόν
λόγο ύπαρξης στο μέλλον
και πεθαίνει πάντα στο παρόν

μην ντρέπεσαι
κατέβασε το παράθυρο
βγες από το αυτοκίνητο
κοίταξέ με

μην ντραπείς ούτε στιγμή ποτέ να μην ντραπείς

θα σκαρφαλώσω σ’ αυτό εδώ το φανάρι της λεωφόρου
θα το κάνω να σταματήσει να αναβοσβήνει
να μην σας ορίζει πια τις ζωές
τούτο το ύπουλο ανθρωπάκι

πράσινοκόκκινοπράσινοκόκκινοπράσινοκόκκινο

και το λευκό πουθενά·

~μην αναρωτιέσαι. με ξέρεις. είμαι το κορίτσι που φτιάχνει χάρτινα καραβάκια και τα αφήνει παντού στο δρόμο σου. όταν δώσω το σύνθημα η πόλη θα γεμίσει από μικρά καράβια που θα πάρουν μαζί τους όλη τη βρωμιά. και τότε όλα θα ξαναγίνουν λευκά.~

ι.χ. σημαίνει ίσως χάσω. μα θα πάω.


2 σχόλια:

  1. γιατί όλα λευκά; λες και τα πέρασες με χλωρίνη θα είναι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. μην πιστεύετε τους διαφημιστές, η χλωρίνη δεν ασπρίζει- φευ!- παρά μόνον κιτρινίζει.
    όλα λευκά για την αποκατάσταση του λευκού και τη συμφιλίωσή του με το μαύρο επιτέλους

    ΑπάντησηΔιαγραφή