αέρινη θεά

Ζάρωσε κούκλα μου το δέρμα σου

Χάθηκε η αίγλη μέσα στα χρόνια

Άλλοτε αέρινη θεά

Τώρα ξεφούσκωτη κοινή

Μα εγώ πιστός στην ομορφιά σου

Κλείνω τα μάτια στη συντέλεια αυτή

Πανάθεμα, ας πιάσει η ευχή

Κι ας έρθει αέρας στα πανιά σου, να θυμίσει

Πως είναι σίγουρα καιρός

Που πρέπει ο νους σου να 'ναι στρογγυλός

Αέρα, να δεις χρειάζεσαι αέρα

Ω!

Αέρα λέγαν το '40 στα βουνά

Όμορφο θα 'ταν να το έλεγαν γιατί

Θα 'χαν κι αυτοί

Ξεφούσκωτη μια μπάλα μπρος στα πόδια τους.

πάσα από συλλογικό τσακμάκι #03

η δολοφόνος με τη θερμοφόρα

Eίπε πως η μητέρα της

συνήθιζε ν' ανάβει ένα τσιγάρο

μες τον ύπνο της.

Είπα πως η μητέρα μου

είχε γεμίσει το παρκέ μ' αποτυπώματα

καθώς συνήθιζε το ίδιο.

Αποτυπώματα τσιγάρου στο παρκέ

και στα σεντόνια τρύπες.