κάθισε με το βρεγμένο μαγιώ
πάνω στο βράχο
κι έφερε τα γόνατα στο στήθος
αγκάλιασε τα πόδια της
κι έμεινε για λίγο εκεί
άδεια από καλοκαίρι πια
να βλέπει τα μυρμήγκια σε σειρά
να τρέχουν πανικόβλητα
με υπολείμματα ανθρώπινου καταναλωτισμού
στην πλάτη βάρος
σκέφτηκε πόσο καιρό
είχε να δει πλιάτσικο από κοντά
- πάλι τα ζώα μας βάζουν τα γυαλιά -
ένας αντάρτης γαλαρίας
ξεστράτισε υπερφορτωμένος
διαλέγοντας το δύσκολο μονοπάτι
και να περάσει ήθελε
πάνω από το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού
που 'παιζε ρόλο κατασταλτικό
μεσ' το μυαλό της
''δε θα γίνω μπάτσος ποτέ'' -ψιθύρισε
και μ' ένα ξυλαράκι το βοήθησε
να κάνει τη μισή διαδρομή προς τη φωλιά
μα μάταιη προσπάθεια
η τροφή έπεσε
το μυρμήγκι χάθηκε
το ξυλαράκι έβαλε στα δόντια
- σημάδι στοχασμού -
και το βλέμμα της συνάντησε τη γραμμή του ορίζοντα
κάποια λεπτά μετά
ο αντάρτης μέρμηγκας
μαζί με άλλους πέντε
θα έβρισκε την τροφή
που θα την οδηγούσαν μαζί
στα βάθη της φωλιάς
δίνοντάς της να καταλάβει
πως είμαστε πολύ μακριά
απ' οποιαδήποτε εξέλιξη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου