un

αναρωτιέσαι που βρίσκεσαι

αναρωτιέσαι ποιος είσαι

χωρίς σταυρούς

σημάδι αναγνώρισης κανένα

προσπαθείς να ακούσεις

τα ρήγματα στις φτέρνες σου

το μανικετόκουμπο στο πάτωμα

ζαλάδα σε χρόνο πυκνό

ολισθαίνει το σίγουρο βλέμμα σου

καταφτάνει η τρέλα

αλλήθωρος σε χώρα τυφλών

μετράς τα αστέρια με πείσμα

τα βρίσκεις σκούρα

απέναντι στην αυγή

απέναντι στη μετάφραση  

κι αυτό είναι ένα βήμα

βήμα σημαντικό 

να πάψεις πια ν' αναρωτιέσαι