Ανάμεσα στον κάκτο και τα λεμόνια

Αφηρημένος παίζω με το μυαλό
τα σοκάκια γυρίζω
εμφανίζονται σκέψεις εμπρός μου
τσιγάρο κρατώ στο στόμα
ποίημα
μέσα του γράφεται μια παράδοση.

Σ' έναν κήπο λεμόνια ολάνθιστα
το μάτι μου στέκει στον κάκτο.
Εκεί ακριβώς τα αγκάθια
τ' αγκίστρι εκεί ακριβώς
σέρνεται στον βυθό της σύλληψης
αχινούς ξεριζώνει ταχύτατα
σκελετώνεται το ποίημα και
φρενάρει στο στήθος μου.

Άθελά μου τραβώ
για τις πρώτες σημειώσεις
προσπάθεια πρώτης σχεδίασης
ή αλλιώς διαδικασία αυτοίασης.

Υπάρχουν πλυντήρια χταποδιών.

Το μυαλό μοιάζει με το χταπόδι.

Η εικόνα ενός πλυντηρίου μυαλών με πικραίνει.

Φθίνουσα η καθαρότητα.

Βελονογραφία ''Ανάμεσα στον κάκτο και τα λεμόνια''  - ντέμη 2017